We lagen gisteren al redelijk vroeg in bed aangezien we echt KO waren van de lange rit en alle indrukken. Houdt dus in dat we vanochtend ook al heel vroeg wakker zijn. Gunstig, want we willen heel graag de zonsopkomst boven zee zien en op de foto zetten…
We trekken de wandelkleren aan, want we hebben vanochtend nog meer gepland en rijden weer het noordelijke punt van het eiland. Op het strand gekomen lijkt het nog een klein beetje mistig, in de rest van het land is het dan ook code geel, maar met het zicht op de paalhoofden is het al heel mooi.
We hebben onze tripod meegenomen en houden een hele fotoshoot. Net als we op het punt staan om te vertrekken en ons omdraaien zien we dat we gewoon te vroeg waren. De zon piept nu pas boven de zee uit!!! Het blijft een adembenemend gezicht en we blijven het nog even bewonderen en maken uiteraard nog tig foto’s.
Dit momentje neemt niemand ons meer af!!!
Vanuit het strand rijden we naar de Sluftervallei waar we een hike willen doen. We kijken op Komoot en zoeken een route waarvan we denken dat deze wel mooi is. Uiteraard passen we deze zelf een beetje aan, maar uiteindelijk hebben we wel ruim 10 km in de benen…
De Sluftervallei is een natuurgebied zoals ik nog nooit gezien heb. Het ene moment denk je dat je op kunstgras loopt, terwijl je het volgende moment in een waterland loopt. En als je de duinen oversteekt sta je ineens op het strand!
We lopen ruim 2 uur, maar eerlijk is eerlijk, in mul zand is het ook niet heel makkelijk vooruit komen. Maar gelukkig hebben we onze wandelkleding en -schoenen aan en kunnen dus gewoon door de branding lopen zonder natte voeten te krijgen. Sterker nog, bij thuiskomst zat er niet eens een zandkorreltje in de schoenen!!!
Na onze hike rijden we terug naar onze B&B om weer ‘normale’ kleren aan te trekken. Vanmiddag hebben we nog wat leuks op het programma staan, maar we willen eerst graag gaan lunchen. Kris zoekt een strandtent op in de buurt van onze middagbesteding. Het wordt Paal 17 in De Koog.
Ik neem mijn iPad mee zodat ik lekker aan onze blogs kan werken en Kris neemt haar eReader mee. Niemand die ons opjaagt, dus we kunnen lekker op ons gemakje doen.
Bij aankomst hebben we eigenlijk het plan om op het terras in het zonnetje te gaan zitten, maar dat blijkt toch net te fris. Dus binnen lekker een plekje aan het raam opgezocht en ons geïnstalleerd. Ondertussen een borrelplank voor 2 personen besteld. En jeetje, alweer zo’n toplunch. Het is allemaal gewoon te lekker…
Na het eten dus lekker de blogs van vandaag tot nu toe online gezet en een beetje mensen zitten kijken. We waren echt net op tijd, inmiddels staat er buiten een rij om te komen lunchen. Maar wij maken nog even geen plaats!!!
De middagbesteding van vandaag is een bezoekje aan Ecomare, een museum over de Waddenzee met skeletten van onder andere walvissen. Maar bovenal is het een zeehondenopvang…
Vanuit Paal 17, waar we de auto al eerder op de parkeerplaats hebben gezet lopen we richting het museum. Nog even snel een geocache ONDER Paal 17 meepikken en dan door naar het museum.
Het is echt veel leuker en interessanter dan we verwacht hadden. Er zijn gigantische skeletten te bezichtigen, er zijn allerlei soorten vissen uit de Waddenzee te zien en we kijken nog even hoe ze gevoerd worden.
Maar het allerleukste is toch wel buiten, de zeehondenopvang. Hier worden jonge en verzwakte zeehonden opgevangen die als ze weer sterk genoeg zijn worden uitgezet in het wild. Een aantal zeehonden woont er echter permanent omdat ze bijvoorbeeld blind zijn en in het wild niet zouden overleven.
